نقد فیلم من می ترسم؛
بهنام بهزادی را قبلتر با فیلم روان و بیادعای قاعده تصادف» میشناختیم که در زمان خودش گامی رو به جلو در سینمای ایران بود. وارونگی» هم، علی رغم تلاش فراوانش برای روشنفکر جلوه کردن، اثری ساده و متوسط بود که یکی دو حرف مهم را با ژستی متفرعنانه بیان میکرد.
اکنون اما، پس از چهار سال، من میترسم» به وضوح نشان میدهد که بهزادی در یک سراشیبی خطرناک افتاده و ایدههایی را شخم میزند که کفه ترازو را به سمت منتقدان تندرو کاملا سنگین میکنند. من میترسم» حاوی اگزوتیسم مایوسکنندهای است که.
ادامه مطلب
درباره این سایت